W końcu przyszły długo wyczekiwane wakacje a wraz z nimi zaczął się okres urlopowy. Zdarza się, że coraz częściej korzystamy z pośrednictwa biur podróży. Niestety zdarza się, że to jak wycieczka została przedstawiona przez pracowników biura w ofercie przed zawarciem umowy w znaczący sposób różni się od tego jak wygląda w rzeczywistości. Po przyjedzie na miejsce okazuję się, że standard hotelu nijak ma się do okazanych nam wcześniej zdjęć, do plaży jest faktycznie 500 metrów, ale za to po stromych schodach, a wyżywienie all inclusive jest tylko z nazwy.

Czy za nieudany urlop możemy domagać się od organizatora turystyki rekompensaty? Oczywiście, że tak.

Pojęcie „zmarnowanego urlopu”  wykształciło się na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w wyroku z dnia 12 marca 2002 r. w sprawie C-168/00 – Leitner stwierdził, iż konsumentom należy zapewnić ochronę w postaci zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z utraty przyjemności z wakacji. Przez tzw. zmarnowany urlop rozumie się więc szkodę niemajątkową polegającą na utracie doznań, przyjemnych przeżyć, relaksu i komfortu psychicznego oczekiwanych w związku z zawartą umową o usługi turystyczne. Dyskomfort psychiczny uzasadniający dochodzenie rekompensaty może spowodować np. utrata rzeczy spakowanych do bagażu, które miały służyć należytemu wypoczynkowi, zakwaterowanie w hotelu o innym standardzie niż deklarowany w ofercie, wyżywienie zapewnione w ramach imprezy turystycznej nieodpowiadające zapewnieniom biura podróży lub powodujące problemy żołądkowe. 

Gdy już niestety dojdzie do takiej sytuacji jakie roszczenia przysługują turyście ?

Pierwszym żądaniem, z jakim możemy wystąpić, jest żądanie obniżenia ceny imprezy turystycznej. Obniżenie ceny przysługuje nam za każdy dzień, w trakcie którego stwierdzono niezgodność podczas naszych wakacji. Niezgodność ta może dotyczyć kwestii takich jak: zaniżony standard hotelu, zepsuta klimatyzacja, brak basenu czy też nieświeże jedzenie. W tym przypadku przychodzi nam z pomocą tzw. tabela frankfurcka.

Kolejne żądanie jakie przysługuję takiemu turyście to zadośćuczynienie za „ zmarnowany urlop”.

Od dnia 1 lipca 2018 r. prawo do żądania zadośćuczynienia za tzw. zmarnowany urlop wynika wprost z przepisów ustawy dnia 24 listopada 2017 r. o usługach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Czym jest zadośćuczynienie za zmarnowany urlop?

Jest to rekompensata za krzywdę, będącą wynikiem stresu, zawiedzionych nadziei co do spodziewanych, przyjemnych przeżyć, czy polegającą na utracie możliwości zrelaksowania się w czasie zaplanowanego urlopu.

Jak wyliczyć kwotę zadośćuczynienia ?

W tym przypadku Sądy indywidualnie podchodzą do każdego przypadku. W mojej ocenie wyceniając wysokość zadośćuczynienia należy wziąć pod uwagę szereg ujemnych przeżyć związanych z doznanymi podczas wakacji niedogodnościami, które zaważyły na utracie przyjemności z zaplanowanego urlopu. Oczywiście czym droższa wycieczka tym wyższe powinno być zadośćuczynienie.

Odszkodowanie za dodatkowe wydatki poniesione podczas wakacji bez naszej winy.

Od zadośćuczynienia musimy odróżnić odszkodowanie. Może się zdarzyć tak, że w w związku z niewykonaniem umowy przez biuro podróży turysta musi ponieść dodatkowe wydatki np.

• • dokupienie innej opcji wyżywienia, niż ta która była zaproponowana przez biuro podróży

• • pokrycie kosztów transportu do innego hotelu

• • dopłata za późniejsze wykwaterowanie

W takich przypadkach już na miejscu należy zbierać paragony i faktury celem potwierdzenia takich wydatków, a następnie można się domagać zwrotu poniesionych kosztów.

Miło jest mi poinformować, że Kancelaria Adwokacka adw. Łukasza Szyszkowskiego odniosła kolejny sukces w sprawie o zadośćuczynienie za „ zmarnowany urlop”. Zgłosiła się do nas klientka która wraz z rodziną wyjechała za pośrednictwem biura podróży na wakacje do Grecji. Na miejscu okazało się, że hotel w którym mieli zamieszkać w żaden sposób nie prezentuję standardu, który został przedstawiony przy zawieraniu umowy. Pomimo zgłoszenia reklamacji biuro podróży nie uwzględniło roszczeń. Zrobił to natomiast Sąd po złożeniu pozwu i zasądził od pozwanego biura podróży stosowne zadośćuczynienie oraz odszkodowanie za poniesione wydatki.

Sąd podkreślił , że „Powodowie wykazali, że na skutek nienależytego wykonania zobowiązania przez organizatora turystyki doszło do sytuacji powodującej „zmarnowanie ich urlopu” wyrażające się w częściowej utracie przez nich możliwości zaplanowanego odpoczynku. Zakres dyskomfortu doznanego przez powodów był odczuwalny. W toku procesu wykazali, że doznali szkody niemajątkowej w postaci szeregu ujemnych przeżyć w związku z doznanymi w trakcie pobytu niedogodnościami wynikającymi z niższej jakości świadczeń dotyczących zakwaterowania. Głównym celem zawarcia umowy przez powodów było spędzenie wypoczynku w miejscu i w sposób przez siebie wybrany. Na skutek zaniedbań organizatora powodowie doznali szkody, polegającej na pobycie w obiekcie, nieodpowiadającym wymaganiom i oczekiwaniom, jakie pokładali w wycieczce.”